| Содержание | <p><span>Слушайте вторую часть радиоспектакля на греческом языке по мотивам детективного рассказа Агаты Кристи "Вечерний клуб "Вторник" (книга "Тринадцать загадочных случаев" из цикла "Мисс Марпл"). Здесь вы найдёте аудио-запись для прослушивания и вторую часть греческого текста для чтения.<!-- pagebreak --></span></p>
<p><iframe src="https://www.youtube.com/embed/NqyP_ACeiqk?start=828" frameborder="0" width="430" height="242"></iframe></p>
<p>- Α, είναι για αυτό ...</p>
<p>- Δεν σε οφειλεί δίετα, Μίλλη, δεν σε οφειλεί, - είπε η κυρία Τζόουνς. Αν ο Κύρυος σου έπλασε χοντρή, έτσι το ήθελε. Πάρε το κορν φλάουρ τόσο κάνει κάλο όσο φαντάζεσαι. Η μις Κλαρκ δεν ήθελε άλλη κουβέντα και στο άψε-σβήσε καθάρισε το πιάτο. Όπως βλέπετε ύστερα από αυτό η υπότεση μας εναντίον του συζύγου έγινε τρίψελε. Όταν ερωτήθηκε ο Τζόουνς να εξηγήσει για τις λέξεις που φανήκανε στο στυπόχαρτο απάντησε χωρίς κανένα δισταγμό. Είπε πως η επιστολή αυτή απευθυνόταν στον αδελφό του που ζει στην Αυστραλία. Και επειδή αυτός ήταν σε οικονομικά χάλια του ζητούσαν να τον βοηθήσει. Ο Τζόουνς του απαντούσε με αυτή την επιστολή ότι ο ίδιος εξαρτάται εντελώς από τη σύζυγό του. Μετά το θάνατο της μόνο θα έχει αυτό στη διαχείριση της περιουσίας της για να μπορέσει να τον βοηθήσει. Λυπότανε πολύ γιατί δεν μπορούσε προς το παρόν να τον βοηθήσει και τον παρηγόρησε ότι δεν ήταν ο μόνος που είναι σε δύσκολη θέση αλλά υπάρχουν στο κόσμο εκατοντάδες και χιλιάδες άνθρωποι σαν αυτόν και λοιπά και λοιπά και λοιπά.</p>
<p>- Και έτσι υπόθεση έγινε τρίψελε, ε ;</p>
<p>- Και έτσι υπόθεση έγινε κομμάτια.</p>
<p>- Δεν μπορόυσαμε να συλλάβουμε τον Τζόουνς χωρίς να έχουμε τίποτα το συγκεκριμένο.</p>
<p>- Αυτό είναι όλο, έτσι δεν είναι;</p>
<p>- Έτσι είχε η υπόθεση το περασμένο χρόνο. Η αληθινή λύση είναι τώρα στα χέρια τη Σκότλαντ Γιαρντ και ίσως σε δυο-τρεις μέρες να την διαβάσετε στις εφημερίδες.</p>
<p>- Η αληθινή λύση ... Διερωτώμαι. Να σκεφτόυμε όλοι για λίγο και μετά να μιλήσουμε.</p>
<p>- Εντάξει.</p>
<p>- Θα μιλήσετε πρώτος, αιδεσιμότατε Πέντερ;</p>
<p>- Ομολογώ ότι τάχα εντελώς χαμένα. Δεν μπορεί παρά να υποθέσω ότι ο σύζυγος κάτα κάποιο τρόπο είναι ο ένοχος άλλα πως το έκανε δεν μπορώ να το φανταστώ. Το μόνο που εισηγούμαι είναι ότι ο τρόπος που της έδωσε το δηλητήριο δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί μου. Και στην περίπτωση αυτή δεν νομίζω ότι είναι δυνατό ύστερα από τόσο καιρό να διαλευκανθεί αυτό το σημείο.</p>
<p>- Η Τζόις τι λέει;</p>
<p>- Η γυναίκα που την περιποιότανε, η μις Κλαρκ. Σίγουρα αυτή. Πως ξέρουμε τι ελατήριο μπορούσε να έχει. Επειδή απλώς ήτανε ηλικιωμένη, χοντρή και άσχημη δεν σημαίνει ότι δεν αγαπούσε τον Τζόουνς. Μπορούσε να μισεί την σύζυγο για κάποιο άλλο λόγο. Φαντάσου είσαι ο δόυλος, να είσαι υποχρεωμένος να φαίνεσαι πάντα ευχάριστος, να συμφωνήσει σε όλα και να καταπίνεις όλα. Μια μέρα ξεκίλλησε το ποτίρι και την σκότωσε. Πιθανό να έβαλε αυτή το αρσενικό στο πιάτο του κορν φλάουρ και όλη αυτή η ιστορία ότι το έφαγε ίδια να είναι ψέματα.</p>
<p>- Ο κύριος Πέντερικ;</p>
<p>- Δεν θα ήθελα να εκφέρω γνώμη. Όπως έχουν τα γεγονότα, δεν θα ήθελα να εκφέρω γνώμη.</p>
<p>- Ω, μα είστε υποχρεωμένος, κύριε Πέντερικ! Δεν μπορείτε να επιφυλάξετε απόφαση και να πείτε χωρίς προκατάληψη και να είστε εντός του νόμου. Πρέπει να παίξετε σύμφωνα με τους κανονισμούς.</p>
<p>- Όπως έχουν τα γεγονότα, τίποτα δεν μπορεί να ελεγχθεί. Έχοντας παρευρεθείσε τόσες πολλές δίκες αυτού του είδους κατά τη γνώμη μου o σύζυγος είναι ο ένοχος. Η μόνη λογική εξήγηση αν βασιστούμε στα γεγονότα είναι ότι η μις Κλαρκ για κάποιο λόγο σκαμμένα τον εκάλυψε. Μπορεί και να είχαν κανεί μεταξύ τους κάποια οικονομική διαφέντευση. Ίσως να αντιλήφθηκε ότι αυτοί υποψιαζόταν και αυτή βλέποντας μπροστά της μόνο ένα μέλλον όλο φτώχεια και μιζέρια, πιθανώ να συμφώνησε να διηγηθεί την ιστορία, αφού ολοκληρώθηκε φυσικά, ότι αυτή έφαγε το κορν φλάουρ. Αν έτσι έχουν τα πράγματα, αυτή η υπόθεση είναι αντικανονική, πολή αντικανονική.</p>
<p>- Διαφωνώ με όλους σας. Ξεχάσατε το πιο σπουδαίο παράγοντα στην υπόθεση. Την κόρη του γιατρού. Θα σας δώσω τη δική μου εξήγηση. Ο αστακός του κουτιού ήταν χαλασμένος για αυτό και υπήρξαν τα συμπτώματα δηλητηρίασης. Φώναξαν τον γιατρό. Αυτός βρίσκει ότι η κυρία Τζόουνς που έφαγε πιο πολή αστακό από τους αλλούς είχε φρίκτους πόνους και στέλλει να του φέρουν χάπια οπίου. Δεν πάει ο ίδιος, στέλλει κάποιον άλλο. Ποιός θα έδινε σε αυτό τον άλλο τα χάπια; Σίγουρα η κόρη του γιατρού. Οπωσδήποτε αυτή θα του ετοίμαζε πάντα τα φάρμακα. Αγαπά τον Τζόουνς. Αυτή τη στιγμή όλα τα κακά ένστινκτά της γέννουν στη επιφάνεια και αντιλαμβάνεται ότι έχει στα χέρια της το μέσον να του δώσει την ελευθερία του. Τα χάπια που στέλλει περιέχουν καθαρό ασπρό αρσενικό. Αυτή είναι η δική μου η λύση.</p>
<p>- Και τώρα, σερ Χένρι, τη λύση!</p>
<p>- Μια στιγμή! Η μις Μαρπλ δεν μίλησε ακόμα.</p>
<p>- Ω, μου ξέφυγε και άλλος πόντος από το μεγάλο μου ενδιαφέρον για αυτή την ιστορία. Πολύ λυπηρά υπόθεση, πολύ πολύ λυπηρά υπόθεση. Μου θυμίζει τον γέρο Χάργκριβς που έμεινε στο Μάοντ. Η γυναίκα του δεν τον υποψιαζότανε καθόλου όταν αυτος ζούσε. Στη διαθήκη του άφησε όλη του την περιουσία του σε μια γυναίκα με την οποία έκανε πέντε παιδιά. Αυτή κάποτε ήτανε στην υπηρεσία τους. Ήτανε πολύ καλό κορίτσι όπως έλεγε πάντα ο κύριος Χάργκριβς και μια τέλεια υπηρέτρια. Λοιπόν ο γέρο-Χάργκριβς στης είχε σπίτι σε μια γειτονική πόλη και γενικά τη συντηρούσε. Σε όλο αυτο το διάστημα ήταν επίτροπος την εκκλησία και γύριζε το δίσκο κάθε Κυριακή.</p>
<p>- Αγαπητή μου θεία Τζειν! Τι δουλειά έχει ο μακαρίτης Χάργκριβς με αυτή την υπόθεση;</p>
<p>- Αυτή η ιστορία αμέσως μου τον θύμισε. Τα γεγονότα είναι ακριβώς τα ίδια, έτσι δεν είναι; Υποθέτω ότι το φτωχό κορίτσι τώρα θα ομολόγησε και για αυτό το μάθατε, σερ Χένρι;</p>
<p>- Ποιο κορίτσι;</p>
<p>- Τι μας ψάλλεις, αγαπητή μου θεία;</p>
<p>- Αυτό το φτωχό κορίτσι η Γκλάντις Λιντς, βεβαίος. Αυτή που όταω της μίλησε ο γιατρός ήτανε τόσο αναστατωμένη και με το δίκαιο της η καημένη. Ελπίζω να κρεμάσουν αυτό τον άχρειο Τζόουνς που έσπρωξε το φτωχό κορίτσι να διαπράξει φόνο. Υποθέτω πως και να κρεμάσουν αυτή τη δύστυχη.</p>
<p>- Νομίζω πως τα παρεξηγήσετε κάπως, μις Μαρπλ.</p>
<p>- Σωστά, σωστά τα λέω, έτσι δεν είναι, σερ Χένρι; Μου φαίνονται όλο ολοκάθαρο. Η εκατοντάδες και χιλιάδες και το γλύκισμα. Δεν μπορείς να το αγνοήσεις;</p>
<p>- Τι σημαίνουν όλα αυτά; Το γλύκισμα, η εκατοντάδες και χιλιάδες;</p>
<p>- Οι μάγειροι πάντα βάζουν επάνω στο γλύκισμα μικροσκοπικά κουφετάκια, αυτά που λέμε εκατοντάδες και χιλιάδες. Από αυτα τα ροζ και άσπρα ζαχαρένια-κουφετάκια. Βέβαια όταν το άκουσα πως έφαγαν γλύκισμα στο δείπνο και ότι ο σύζυγος έγραφε σε κάποιον για εκατοντάδες και χιλιάδες φυσικά συσχέτησα αυτά τα δυο πράγματα. Οι εκατοντάδες και χιλιάδες, τα κουφετάκια δηλαδη περίεχαν σίγουρα αρσενικό. Τις άφησε στο κορίτσι με την εντολή να τις βάλει επάνω στο γλύκισμα.</p>
<p>- Μα αυτό είναι αδύνατο! Όλοι έφαγαν γλύκισμα!</p>
<p>- Όχι, όχι, όχι. Η οικονόμος, η μις Κλαρκ έκανε δίαιτα όπως θα θυμάστε. Δεν τρώει κανένας γλύκισμα όταν κάνει δίαιτα. Και υποθέτω ότι ο Τζόουνς έξυσε τις εκατοντάδες και χιλιάδες απο το δικό του κομμάτι και τις άφησε στην άκρη του πιάτου του. Ήτανε μια έξυπνη ιδέα μα και πολή πρόστυχη.</p>
<p>- Είναι παράξενο μα η μις Μαρπλ έτυχε να βρει την αλήθεια.</p>
<p>- Δεν είναι δυνατό!</p>
<p>- Μπράβο, μις Μαρπλ!</p>
<p>- Ναι, ναι, ναι. Η Γκλάντις έπιασε παιδί από τον Τζόουνς και ήτανε σε απελπειστική κατάσταση. Ο Τζόουνς ήθελε να ξεπαστρέψει τη γυναίκα του και υποσχέθηκε στην Γκλάντις ότι θα τη παντρευτεί όταν φυσικά θα πέθανε η γυναίκα του. Έβαλε λοιπόν αρσενικό μέσα στα κουφετάκια και της τα έδωσε με οδηγίες πως να τα χρησιμοποιήσει. Η Γκλάντις Λιντς πέθανε πριν μια βδομάδα. Το παιδί είχει πεθάνει στη γέννα του. Ο Τζόουνς την άφησε και πήγε με άλλη γυναίκα. Λίγο πριν πεθάνει η Γκλάντις ομολόγησε την αλήθεια.</p>
<p>- Μπράβο, θεία Τζειν! Δεν μπορώ με κανένα τρόπο να καταλάβω πως τα κατάφερες να βρεις την αλήθεια! Ποτέ δεν μου περνούσε απο μυαλό ότι το κορίτσι της κουζίνας είχε καμιά σχέση με την υπόθεση.</p>
<p>- Όχι, αγαπητέ μου. Μα εσύ δεν ξέρεις τη ζωή όπως εγώ. Ο Τζόουνς ήταν ένας άξεστος και γλεντζές. Μόλις άκουσα πως υπήρχε ένα νόστιμο κορίτσι στο σπίτι ήμουνα σίγουρη πως δεν θα την άφηνε ήσυχη. Είναι πολύ λυπηρό και οδυνηρό και καθόλου ωραίο πράγμα να μιλάς για τέτοια υπόθεση.</p>
<p>- Ναι, σωστά.</p>
<p>- Δεν μπορώ να φανταστώ το σοκ που θα πάθουν όλοι στο χωριό όταν το μαθούν και τι έχει να γίνει.</p>
<p>- Χε-χε-χε</p>
<p><a title="Часть 1" href="/site/life?art_id=1750">Первая часть</a></p> |
|---|
