Песня "Пою про мой остров" ("Τραγουδώ το νησί μου") - композиция из одноименного мюзикла современного кипрского композитора Йоргоса Теофануса (Γιώργος Θεοφάνους), премьера которого состоялась 11 сентября 2008 года в Никосии. Песня написана на стихи кипрского поэта Тодосиса Пиеридиса (Θοδόσης Πιερίδης, 1908-1968).

Слова песни являются отрывком из поэмы "Кипрская гармония" ("Κυπριακή συμφωνία"), которая была опубликована в 1956 году во времена борьбы кипрского народа за освобождение от британского колониального господства.

Песня наполнена патриотическими чувствами и пронизана любовью к маленькому острову Кипр, который, несмотря на свой размер, достаточно большой, чтобы вместить такие общечеловеческие ценности как свобода, равенство и справедливость. Здесь воспеваются люди, которые жили, живут и будут жить на Кипре:

• те, кто сражался и умирал за этот остров в прошлом;
• те, кто сражаются и жертвуют собой ради Кипра сейчас, чтобы освободить его от завоевателей;
• те, кто будут жить на свободном Кипре.

В песне выражается оптимизм по поводу будущего Кипра и уверенность в том, что Кипр победит всех завоевателей и будет свободным.

Стихи: Θεοδόσης Πιερίδης
Музыка: Γιώργος Θεοφάνους
Исполнители: Αντώνης Ρέμος, Μαρινέλλα, Πέτρος Γαϊτάνος, Μάριαμ Βενιζέλου, Άλεξ Παναγή, Γιώργος Τσουρής

Τραγουδώ, τραγουδώ το νησί μου
Που’ ναι τόσο μικρό για να μπόρει
Που’ ναι τόσο μικρό για να μπόρει
Σαν πουλί να χωρέσει στη χούφτα μου
Που’ ναι τόσο μεγάλο, να μπόρει
Να χωρά την ακέρια ανθρωπότητα
Όπως κλείνει η μια μόνη σταγόνα
Τον πλατύν ωκεανό που την γέννησε

Τραγουδώ, τραγουδώ τους ανθρώπους
Του νησιού μου-και κείνους που πέρασαν
Κι ολοτρίγυρα ανθίζουν τα χνάρια τους
Και’ κεινούς όπου σήμερα οδεύουνε
Στην σκληρήν ανηφόρα- και κείνους
Που θε να’ ρθουν να πούνε βροντόφωνο
Που θε να’ ρθουν να πούνε βροντόφωνο
Της χαράς, της χαράς το τραγούδι

Ω δεν τις κλείνω, δεν τις χάνω τις φτερούγες μου
Κειο το τραγούδι που θε να’ ρθει δεν ξεχάνω

Τραγουδώ τους ανθρώπους που θα’ ρθουνε
Τραγουδώ τους ανθρώπους που θα’ χουν
Για θροφή στα πνευμόνια τους, λεύτερο
Τον πλατύν ουρανό μας-που θα’ χουν
Όλο τούτο το χώμα μας λεύτερο
Όλο τούτο το χώμα μας λεύτερο
Όλο τούτο το χώμα μας λεύτερο
Σαν αφέντες να το δρασκελίσουν

Ω δεν τις χάνω, δεν τις κλείνω τις φτερούγες μου
Κειο το τραγούδι που θε να’ ρθει δεν ξεχάνω

Τραγουδώ τους ανθρώπους που θα’ χουνε
Κάθε χρόνο πολύ να θερίσουν
Μες στα’ αλώνια πολύ να χορέψουνε
Και πολύ τη χαρά τους βροντόφωνα
Και πολύ τη χαρά τους βροντόφωνα
Να την πούνε, να την τραγουδήσουν
Πώς θ’ αστράφτει στ’ αλώνια ο χιλιόδιπλος
Ο χορός-πώς θ’ αστράφτουν τα μάτια

Ω δεν τις κλείνω δεν τις χάνω τις φτερούγες μου
Κειο το τραγούδι που θε να’ ρθει δεν ξεχάνω

Πώς θ’ αστράφτουν τα γέλια ξεδίπλωτα
Σα σημαίες νικητήριες στον ήλιο
Πώς θ’ αστράφτετε κι όλες ξεδίπλωτες
Μουσικές του νησιού μου-Αυγορίτισσα
Ακαθιώτισσα, Παραλιμνίτισσα,
Καρπασίτισσα, Λευκονοικιάτισσα,
Και Πεγιώτισσα εσύ και Παφίτικη
Ω γλυκά του νησιού μου πιστρόφια

Κυπραία φωνή’ μαι και δε χάνω τις φτερούγες μου
Κειο το τραγούδι που θε να’ ρθει δεν ξεχάνω

печать